zootje

Ik heb vandaag een grote filosoof ontmoet. "Het leven is van eten stront maken" gooide hij me in het gezicht, zomaar zonder waarschuwing en zonder handleiding wat daar mee aan te vangen. Ik ben er wel mee. Hij heeft vermoedelijk een punt. Dan zou dat verklaren waarom ik altijd een blik werp in de pot om mijn gevoeg te inspecteren, als ware het om het leven zelf in al zijn facetten te beschouwen. En dan kan ik maar concluderen dat mijn leven nogal een zootje is.