Superman is dood, leve ...

We schrijven 21 oktober 2004, een dag die noopt tot het hervatten van de blogarbeid. Vooraleer u "waarom?" in de comments kunt posten: omdat zopas de heer Sam Decorte is geboren. Of hoe de ene vrucht de andere teweegbrengt (zij het dan een pennenvrucht, geen banaan of zo, mocht u met bovenstaande zin geen weg weten).
Sam Decorte is niet alleen een flinke knaap van de mannelijke kunne, hij is ook en vooral het petekind van ondergetekende. Een feit dat hem, het overlijden van de heer Reeve indachtig, het predicaat "SUPERSAM" oplevert. Een predicaat dat niets teveel eer is.
En broodnodig bovendien! Want enig gegoogle heeft mij geleerd dat er alreeds een Sam Decorte op deze aardkloot toeft. Verwarring ware hier onmiskenbaar uit den boze. Temeer daar deze nobele onbekende zich blijkt op te houden in de streek rond Hooglede-Gits, lees Gits-berg, Hoge Andjoen. U begrijpt dat dit een kaliber is dat mijn petekind zwaar tekortdoet. Als laatstgenoemde met dergelijke West-Vlaamse bobbels wordt geassocieerd, dan is Super-Sam op zijn minst equivalent aan de Baraque Fraiture, de Mont Blanc, de Kilimanjaro en de Mount Everest op mekaar!
Daarom wens ik vanaf heden, alle mogelijke verwarring met de quasi-naamgenoot (uiteindelijk zijn alleen de voor- en de achternaam gelijk, vergelijken we dan ten slotte geen appelen met peren, of met bananen, die hier desgewenst wel relevant kunnen zijn?) van mijn petekind uit de wereld te houden, en ik vraag daarvoor uw vriendelijke samenwerking.
Namens mijzelf en Super-Sam dank ik u van harte.